بررسی رابطه بین تابآوری خانوادگی، حمایت اجتماعی ادراکشده و رضایت زناشویی در زوجین ساکن شهر تهران |
کد مقاله : 1195-MOA |
نویسندگان |
زهرا غزلباشفرد *1، امیرحسین ملکیان2 1گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران 2دانشجوی کارشناسیارشد رشته مشاوره در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران. |
چکیده مقاله |
مقدمه: رضایت زناشویی یکی از شاخصهای کلیدی سلامت روان و پایداری روابط خانوادگی است. پژوهشها نشان میدهند که عوامل درونی مانند تابآوری خانوادگی و عوامل بیرونی مانند حمایت اجتماعی ادراکشده میتوانند نقش مهمی در ارتقاء کیفیت روابط زناشویی ایفا کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تابآوری خانوادگی، حمایت اجتماعی ادراکشده و رضایت زناشویی در زوجین بود. روش: مطالعه حاضر به روش توصیفی–همبستگی و در چارچوب پژوهش کمی انجام شد. جامعه آماری شامل زوجین متأهل ساکن شهر تهران در سال ۱۴۰۴ بود که از میان آنها ۲۰۰ نفر (۱۰۰ زوج) با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده شامل مقیاس تابآوری خانوادگی (FRAS)، مقیاس رضایت زناشویی ENRICH و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراکشده MSPSS بود. تحلیل دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری (SEM) انجام گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که هم تابآوری خانوادگی و هم حمایت اجتماعی ادراکشده با رضایت زناشویی رابطه مثبت و معناداری دارند (p < 0.01). همچنین حمایت اجتماعی ادراکشده نقش میانجی معناداری در رابطه بین تابآوری خانوادگی و رضایت زناشویی ایفا کرد. نتیجهگیری: تابآوری خانوادگی و حمایت اجتماعی ادراکشده هر دو از عوامل مؤثر در ارتقاء رضایت زناشویی هستند. تقویت این دو مؤلفه میتواند بهعنوان راهبردی کلیدی در مداخلات مشاورهای و برنامههای تحکیم خانواده مدنظر قرار گیرد. |
کلیدواژه ها |
تابآوری خانوادگی، رضایت زناشویی، حمایت اجتماعی ادراکشده، خانواده، زوجین |
وضعیت: پذیرفته شده |